Nederlands
Opdrachten N1 V4B 2015-2016
Naam: Daan de Hond
Boek: Disconnect
Schrijfster: Juultje van Nieuwenhof
Genre: Thriller
Literaire stroming: Young Adult
Korte omschrijving
​
Zeven vrienden" hebben net hun schoolexamen gedaan. Nadat ze van een feestje terugkeren besluiten ze voor de laatste keer naar het theaterlokaal van hun oude school te gaan. Er is veel gedronken en er spelen wat irritaties op. Wanneer het echt uit de hand begint te lopen wil de groep weg, maar dan blijkt de deur op slot te zitten. Wanneer ze contact met de buiten wereld proberen te krijgen blijkt dat ze geen bereik hebben. De sfeer onderling wordt steeds grimmiger en steeds meer geheimen komen naar boven. wanneer één van de jongeren komt te overlijden en er uiteindelijk ook nog een camera in de wc gevonden wordt wordt iedereen achterdochtig. Wie heeft er voor gezorgd dat deze groep vast komt te zitten Op een gegeven moment valt iedereen in slaap (er is iets in het drinken gestopt) en wanneer ze wakker worden zien ze dat ze op het podium zijn vastgebonden. Behalve één. Die heeft namelijk alles in scene gezet.
​
Opdracht 1.
Zoek twee recensies van het boek (bijvoorbeeld in de ic-theek met het programma Literom of krantenbank of op de site van de Volkskrant). Liefst een positieve en een negatieve. Lees in de cursus literaire begrippen (clb) het stukje over literaire waardeoordelen (blz. 23). Markeer in de gevonden recensies de literaire waardeoordelen en schrijf in de kantlijn welk waardeoordeel de recensent heeft gebruikt. In jullie werkstuk geven jullie een samenvatting van het oordeel van de gevonden recensenten. Verder geven jullie aan welke literaire waardeoordelen de recensent voornamelijk gebruikt. Vermeld zorgvuldig de bronnen van de recensies.
Recensie 1
Structurele argumenten
Stilistische argumenten
Emotivistische argumenten
​
​
Vanaf de eerste pagina lijkt het boek van Juultje van den Nieuwenhof ergens om heen te draaien, niks is duidelijk. En dat niet op een goede, mysterie-achtige manier, alles is erg vaag en onduidelijk. Hierdoor is het verhaal niet pakkend en ook de spanning laat aan de wensen over.
Helaas is het boek ook behoorlijk voorspelbaar, erg jammer want het verhaal had zo leuk kunnen zijn. Het had wat duidelijker moeten zijn, niet zo vaag als wat het is. Een beetje mysterie is niet erg, maar de mysterie in dit boek is dat er gewoon gaten in de verhaallijn zit.
Het boek heeft echter ook wel zijn leuke punten, ondanks dat het voorspelbaar is en je stukken mist, is het boek over het algemeen wel vermakelijk.
Het prettige aan dit boek is dat het vlot weg leest, hierdoor zijn de genoemde minpunten geen irritatiefactoren en verdient het boek ook meer sterren.
​
https://nlboekenrecensies.wordpress.com/2015/12/15/disconnect-juultie-van-den-nieuwenhof/
Samenvatting van recensie 1
In deze recensie geeft de recensente aan dat Juultje van Nieuwenhof zich kan meten aan de schrijfster Mel Wallis. Zij beschrijft heel kort wat de lezer te wachten staat en beschrijft het thema, nl. straf, en benadrukt de meerwaarde dat de jongeren aan het begin van het boek al aan je voorgesteld worden. Ze geeft aan dat het boek verrassend blijft, je moet steeds je mening bijstellen, en dat het boek je blijft boeien.
De recensente gebruikt vooral stilistische en emotivistische argumenten
Recensie 2
Realistische argumenten
Intentionele argumenten
Structurele Argumenten
Emotivistische argumenten
​
Auteur Juultje van den Nieuwenhof is een meester in het omschrijven van de psychologische achtergrond. Ieder hoofdstuk is vanuit één van de zeven vrienden omschreven en hierdoor besef je al snel dat ieder van hen een geheim heeft voor de anderen. Het thema is dan ook: hoe goed ken jij je vrienden echt? Aan de buitenkant is alles geweldig en zijn vrienden zowat familie, maar wat als je weet wat er innerlijk bij iemand speelt? Wat als iemand ermee aan de haal gaat en deze geheimen niet uit kan staan? Want ja, er is iemand die deze vrienden bespiedt via camera’s, maar met welk doel en waarom?
Delete was al een zeer goed debuut van deze auteur, met Disconnect heeft zij zichzelf overtroffen. Het is bijna eng hoezeer zij zich inleeft in haar personages, waardoor ze stuk voor stuk mensen worden, op een geloofwaardige wijze. Disconnect bevat alles wat een jeugdthriller tot de top laat behoren. Spanning, whodunnit, psychologie en wie kan je werkelijk vertrouwen in je leven? Van den Nieuwenhof laat je zinderen, op het puntje van je stoel zitten en schept een realistische nachtmerrie. Het zou zomaar ieder van ons kunnen overkomen.
​
https://www.hebban.nl/recensies/eva-krap-over-disconnect
Samenvatting van recensie 2
De recensent beschrijft in welke perspectief het verhaal geschreven is, ieder hoofdstuk een van de zeven jongeren. Vervolgens geeft hij aan wat het thema van dit verhaal is, nl hoe goed ken je je vrienden, en een kleine omschrijving wat te verwachten. Hij prijst de schrijfster dat ze zichzelf heeft overtroffen na haar eerste debuut, met het boek Delete. Maar ook prijst hij de schrijfster dat ze zo goed in de huid van haar personages is gekropen, waardoor het verhaal zeer realistisch is.’
In deze recensie gebruikt de recensent vooral realistische argumenten maar ook een aantal structurele argumenten.
Opdracht 2
Lees in de clb het hoofdstuk over stijl (blz. 15-17). In jullie boek ga je zoeken naar stijlkenmerken van het verhaal. Werk zoveel mogelijk stijlkenmerken uit. Zoek en citeer passages in je boek die duidelijk maken hoe de stijl van schrijven is uitgewerkt. Denk daarbij aan het onderwerp (gebruik van vaktaal), leeftijd van de hoofdpersonen, beschrijving van het karakter, gebruik van stijlmiddelen zoals humor (ironie), gebruik van het perspectief. Nadat jullie met verschillende voorbeelden de stijl van schrijven beschreven hebben, komen jullie tot een algemeen oordeel.
Eenvoudige zinnen
Juultje van Nieuwenhof gebruikt makkelijke korte worden en de zinnen zijn duidelijk en niet te lang opgesteld.
Blz. 89 “Tering, wat is die ladder zwaar. Ik krijg hem bijna niet opgetild. Niemand lijkt zin te hebben om me te helpen. Ik ga het toch proberen. We zijn nu bijna vierentwintig uur verder en we zitten hier nog steeds. Iemand moet toch een poging doen om hieruit te komen.”
Blz. 135 “ Ik word wakker en draai mijn nek een paar keer beide kanten op. In een heel ongemakkelijke houding heb ik liggen slapen. Ik heb over een dode baby gedroomd. Mijn dode baby. Ik heb er zo min mogelijk aan proberen te denken, maar nu heb ik er toch weer over gedroomd.”
Leeftijd
In het boek van Juultje van Nieuwenhof, disconect staan jongeren centraal, haar woorden zijn dan ook hedendaags, makkelijk en op jongeren gericht.
Aantal fragmenten uit het boek wat dit aangeeft
blz. 64 & 65. “We doen alsof we proosten in de lucht en Bennie zet de fles aan zijn mond. Opeens verslikt hij zich als een onverwacht geluid de ruimte vult. Een muziekje. Ik begin al vrolijk mee te zingen, maar bedenk dat er iets niet klopt. Het is een van de favoriete nummers van Sam op haar Spotify- account. Ze gebruikt het liedje ook als ringtone.”
Blz. 16 “Julian heeft een zaklamp-app op zijn telefoon die een behoorlijk stuk van de ruimte verlicht.”
Blz.30 “Ik heb net nog een whatsappje gestuurd en op Twitter gekeken.””
Blz.49 “Welkom in de wereld van Facebook en Twitter, niks blijft geheim!”
Blz. “Het valt mij al snel dat dat niet nodig is. Het valt meteen op dat er iets anders dan anders is aan het SD-kaartje. Je kunt het merk nog net lezen en dat het een kaartje is van 32 GB, een behoorlijk groot geheugen om mee op te nemen.”
Uit de volgende fragmenten kun je opmaken dat de personages laatstejaars scholieren zijn.
Blz. 7 & 8 Waarin ieder personage wordt voorgesteld
Blz. 19 “Gelukkig voor haar heeft ze niet meer hoeven meemaken dat de school vorig jaar ging fuseren met de scholengemeenschap uit Zuid. Ons Lyceum, het Jean-Paul Sartre, zou nooit meer het zelfde zijn. Wij moesten alleen nog voor ons examenjaar naar de school in Zuid.”
Blz. 27 “Het examenfeest van Nikki was gezellig en we hadden echt geen zin om al naar huis te gaan.”
Onderwerp
In het boek Disconnect staat vriendschap en geheimen centraal maar ook psychische stoornis. Elk hoofdstuk is een ander personage aan het woord en dan laat die persoon doorschemeren dat ze geheimen hebben waar hun vrienden niets van weten. Ze laat tussendoor de persoon aan het woord die het grootste geheim met zich meedraagt en die een geestelijke stoornis heeft.
Blz.9 &10 “Ik grijns naar mezelf in de spiegel. Een verwrongen, bijna satanische lach. Mijn armen of benen heb ik nooit beschadigd, alleen mijn romp. Ik heb daar bewust voor gekozen. Niemand kan het daar zien. Het is mijn geheim. Een geheim waar niemand iets mee te maken heeft en waar ik zelf de volle verantwoordelijkheid voor neem.”
Blz. 136 wanneer Anouk aan het woord is en het over Julian heeft
“Hij kan alleen nog niet bedenken wat en hij wil zijn theorieën verder niet uitdenken met mij. Dat kan ik me ook wel voorstellen, ik verdien zijn vertrouwen ook niet. Hij moest eens weten wat er allemaal nog meer speelt. Hij heeft reden genoeg om te denken dat mensen iets te verbergen hebben, maar daarvoor hoeft hij niet verder te zoeken dan bij mij. Ik heb te veel voor hem verborgen.”
Zo zegt het personage Bennie op blz. 91 ”Ik heb vanavond afspraken met een paar mensen. En als ik niet kom opdagen heb ik echt een probleem. Ze rekenen op me. en mijn vrienden hier mogen daar niks van weten. Ik doe dit al maanden en nooit is het fout gegaan.”
Blz.163 “Nooit hebben ze gemerkt dat mijn gevoel voor Pip of voor familie en vrienden niet helemaal oprecht was. Ik heb nooit iets om iemand gegeven. Dus heb ik Pip vorig jaar doodgemaakt. Ik moest weten hoe het voelde om een levend wezen iets aan te doen.”
Blz. 197 “Ze hebben me toen hartstikke platgespoten met medicijnen, maar ik snap niet waarom; ik voel toch niks. Waarom begrijpen ze dat nou niet gewoon? En nu nog steeds niet. Je zou denken dat ze na twee maanden al wel wijzer zijn. Maar ze gooien het erop dat ik nog niet opensta voor de juiste hulp, dat ik nog niet in staat ben mezelf bloot te geven. Ze denken dat ik suïcidaal ben en zijn me op allerlei stoornissen aan het onderzoeken. Maar ik ben verre van suïcidaal. Ik heb geen behoefte aan doodgaan. Ik heb nergens behoefte aan. De psychiater heeft me een of ander cocktail gegeven van antidepressiva en antipsychotica als ik het goed begrepen heb.”
Leestekens
De schrijfster, gebruikt leestekens, de gedachtenpuntjes (….), om de spanning op te bouwen. Ook gebruikt ze deze leestekens om iets een extra lading te geven.
Het personage Jasmijn wil op een gegeven moment iets opbiechten aan haar vriendje Thijs maar komt hier niet aan toe. Blz. 108 “Thijs, ik ...uh..ik … begint ze. Ik sluit mijn ogen. Dus toch. Er is iets wat ze me wil vertellen.” Ik moet iets opbiechten. Beloof je dat je niet boos wordt?” Jasmijn kijkt me bezorgt aan. Nee we praten nog wel, dit gaat niet,” zegt ze.”
Blz113 Maar Thijs zou me nooit bedriegen. Ik moet blij zijn dat ik hem heb.Hij zou nooit iets doen om mij te kwetsen. Ik daarentegen……
De personage Julian verteld in zijn hoofdstuk over zijn geheim. “ Ik mis het sporten zo. Het gaf me een identiteit. Wie is Julian zonder ijshockey. Ik ben bang dat dat nooit duidelijk zou worden. En ik heb het zelf helemaal verkloot, dat is het ergste van alles. Niks zware blessure, dat heb ik maar als excuus bedacht, als reden waarom ik zo plotseling moest stoppen. Ik kon ze toch niet vertellen wat er echt gebeurd was? Ik heb veel moeten liegen over doktersbezoeken en onderzoeken. Ze hadden medelijden met me en gingen allemaal leuke dingen voor me organiseren. Als echte vrienden. En ik……”
Blz. 132 “mijn vader heeft een keer een maagbloeding gehad en ik moet me ernstig vergissen als Thijs nu niet hetzelfde heeft. Bij ons pa zat namelijk ook….Noah twijfelt…. Overal bloed in. In zijn kots in zijn …….. hij stopt met praten, maar ik snap wat hij bedoelt. Mijn maag draait zich om.”
Als wij hem niet snel in het ziekenhuis krijgen, is hij ……’ Dood,’maak ik Noahs zin af.’
Innerlijke monoloog
Een ander schrijfstijl die gebruikt wordt in Disconnect is de innerlijke monoloog, Dit gebeurt als ze aan hun geheimen denken zoals de voorbeelden hierboven maar ook in andere situaties.
Blz. 131 “Thijs is uit beeld. Ik moet slapen. Ik kan bijna niet meer.”
Blz.158 “Thijs is dood Thijs is dood. Weer iemand dood om wie ik veel geef. Ik had Thijs toe moeten laten, ik had hem de kans moeten geven mijn vriend te zijn toen ik het zwaar had. Hij wilde zo graag.”
Blz161 “Ik wordt bevangen door paniek; wat als de hele groep een plan heeft gehad? Met zijn allen tegen mijn? Het is mogelijk, ik heb het ook weleens in films gezien. Ik zou niet weten waarom ze mij moeten hebben, maar de mogelijkheid maakt me kotsmisselijk. Ik heb geen schijn van kans tegen een groep. Kom op, focus Noah, probeer ik mezelf moed in te praten.”
Blz.89 “Het valt me erg vies tegen van Thijs dat hij nog niks bedacht heeft. Die jongen zit altijd vol goeden ideeën en neemt ook altijd het voortouw om iets goeds te doen, maar blijkbaar heeft hij geen zin meer of zo. Hij klaagt steeds over zijn maag; die zal ook wel pijn doen, maar zet je er even lekker overheen zeg, dan kunnen we misschien iets bereiken. Ik baal van mijn eigen irritatie, zo zit ik helemaal niet in elkaar.”
Verteltijd en vertelperspectief
Disconnect is op chronologische wijze en in de tegenwoordige tijd geschreven. Het boek is in drie nachten verdeeld en deze is weer in subhoofdstukken gedeeld, waar iedere keer, een ander personage de “belevende” ik persoon is. Als er een ander personage aan het woord is zorgt de schrijfster er wel voor dat het verhaal vloeiend doorloopt alleen vanuit het perspectief van een ander. Hierdoor wordt je niet uit het verhaal gehaald en blijft het verhaal makkelijk om te volgen.
Zo begint nacht 1 op blz 15 met Jasmijn
“Ik kan mijn lach niet meer inhouden en begin te giechelen als een klein meisje. Het is gelukt! Ik zag het plan eigenlijk niet zo zitten, maar Thijs en Sam zijn er ook bij en met hen durfde ik het wel aan.
En eindigt het op blz. 25 met
“Het is een grappig gezicht en ik duw Bennie van me af als hij voor de grap tegen me aan begint te rijden. En dan horen we plotseling een geluid. Van achter uit de zaal. Iemand die hard in zijn handen klapt voor een niet gemeend applaus.”
Op blz.26 loopt het verhaal vloeiend door maar dan vanuit de gedachte en beleving van van Bennie daar is hij de ik persoon
“Ik zie de gedaante van achter uit de zaal opstaan alsof hij mij en de meiden een staande ovatie geeft. Hij loopt overtuigd en beheerst via de zittingen van de stoelen de tribune af. Het is te donker om hem meteen te herkennen, maar hoe dichter bij hij komt, hoe herkenbaarder zijn loopje is.”
En eindigt Bennie zijn hoofdstuk op blz 33 met;
“Wat? Vraag ik.
Noahs ogen beginnen te glanzen. Zijn stem klinkt zacht maar beslist. ‘Geesten oproepen. Nu.’
En blz 34 is waar Julian de hoofdpersoon is en begint met “Geesten oproepen zeg je? Ik ben niet zo verschrikkelijk helder meer en het gewicht van Anouk op mijn schoot begint vervelend te worden. Niet dat ze zwaar is maar de alcohol zit in mijn benen.”
Karakteromschrijving
Over sombere, duistere Noah
” Maar Noah is volgens mij nogal veranderd. En niet alleen qua uiterlijk. Hij is zwartgallig en serieus en heeft een ander soort humor dan ik.”
Noah is geen prater. Hij is niet iemand die snel op de voorgrond zal treden. Van Thijs weet ik dat Noah steeds vaker naar gothic muziek luistert; deathmetal en zo. Hij is ook geïnteresseerd in vampiers en leest opvallend veel.”
“Noah is niet helemaal zichzelf sinds zijn kleine zusje dat afschuwelijke ongeluk is omgekomen. Daarom snap ik niet waarom hij zo graag geesten wil oproepen en zich met dat soort dingen bezighoud. De dood van Lieve heeft hem duidelijk veranderd. Sindsdien is hij een stuk somberder en rustiger.”
​
Over Bennie de grapjas.
“Geen grapjes meer, meneer de komiek?
“Hij lacht zenuwachtig. Zou de jongen die altijd alles grappig vindt nou toch een beetje de zenuwen krijgen van het feit dat we hier voorlopig niet wegkomen?”
Ik ga bij de meiden zitten en sla een arm om Jasmijn heen en een om Sam. Normaal gesproken zou ik nu een dubbelzinnige opmerking of een geintje maken.
Over Thijs; de horrorfreak en de jongen die altijd het juiste wil doen”
We moeten lachten. We weten allemaal dat Thijs dol is op horrorfilms. Thijs heeft veel hobby’s maar met stipt op een staat horror.
Het valt me vies tegen van Thijs dat hij nog niks bedacht heeft. Die jongen zit altijd vol goede ideeën en neemt ook altijd het voortouw om iets goeds te doen.
Over het rijke mode popje Anouk.
“Met die mooie donkerrode krullen van haar en die volle billen. Ze ziet er altijd tot in de puntjes verzorgd uit. En om eerlijk te zijn vond ik het wel leuk om iemand te hebben met veel geld. Ik vond het stiekem wel prettig dat Anouk vaak betaalde tijdens het stappen en met dure cadeaus op de proppen kwam.”
Ze trekt een zelfgenoegzaam gezicht en als je al niet wist dat ze een verwend prinsesje is, dan zou je het wel merken bij het zien van de inhoud van haar tas. Man man, het lijkt wel een overlevingspakket, maar dan met nutteloze dingen. Ze haalt alles eruit om haar oplader te vinden. Ik zie Sam en Jasmijn een beetje jaloers kijken naar de dure make-up en parfum. Ook de goudkleurige portemonnee, die ze aan de kant gooit, blijft niet onopgemerkt.
“Anouk checkt haar gloednieuwe IPhone”
“Tot mijn veertiende heb ik een nanny gehad. Mam moest vaak naar allerlei feestjes en andere belangrijke sociale happenings voor paps werk.“
Lieve onzekere Jasmijn
“ En hoe lief Jasmijn ook is, als ze haar zin niet krijgt, kan ze erg over haar toeren raken.”
“Nu is ze weer betrokken en lief zoals ik haar ken.
“Ik vond het vreselijk om voor de klas dingen te moeten doen. Ik was continu bang om uitgelachten te worden.”
“Julian de sportieve
“Het is echt vreselijk om te merken dat de spieren waar je altijd voor de volle honderd procent op kon vertrouwen en keihard voor trainde nu niet meer zijn wat ze waren. Bij lange na niet zelfs. Als je niet meer op zo’n hoog niveau sport, stort je zorgvuldig opgebouwde spiermassa als een karenhuis ineen. Ik mis het sporten zo. Het gaf me een identiteit. “
​
​
Sam de onbevreesde
“Gelukkig zat ik meestal samen met Sam in een groepje en die sleepte me er altijd wel doorheen. Zijn trok alle aandacht met haar opvallende verschijning en haar gedrag. Sam vond drama dan ook heerlijk”
Juultje van Nieuwenhof heeft met het boek Disconnect een echt jongerenboek geschreven. Ze heeft een schrijfstijl gebruikt dat ervoor zorgt dat het een gemakkelijk te lezen boek is, dit doet ze door het gebruik van eenvoudige zinnen en korte woorden. En ook door het gehele verhaal in chronologische volgorde te schrijven, zonder flashbacks of flashforwards blijft het een makkelijk te volgen boek.
Haar lezersdoelgroep en haar personages in de boek zijn jongeren en ze gebruikt dan ook de taal van deze groep. Om het verhaal herkenbaar voor de jongeren te maken gebruikt ze woorden zoals Twitter, WhatsApp, Spotify, facebook, allerlei dingen waar haar lezersdoelgroep zich mee bezig houd. De personages zijn middelbare scholieren, net als haar lezersdoelgroep, hierdoor kan de lezer zich beter identificeren met de personages.
Ze zorgt ervoor dat de personages bekend zijn bij de lezer, dit doet ze door vooraf de personages al te beschrijven, hierdoor krijgt de lezer het gevoel de personages al te kennen. Dit maakt het lezen een stuk makkelijker, je weet van te voren wie, wie is. Je hoeft daar zelf niet meer achter te komen en het op een rijtje krijgen.
De schrijfster zorgt ervoor dat de personages echter en levendiger worden. Dit doet ze door gebruik te maken van innerlijke monologen. Maar dit doet ze ook door de vertelperspectief in de ‘belevende’ ik vorm te schrijven waardoor je als lezer weet wat de ik figuur denkt, voelt en zegt.
Door de karakters tijdens het verhaal te beschrijven krijgt ieder personage zijn eigen identiteit. Als lezer is er altijd wel een personage waar je wat mee hebt, waardoor je je meer kan inleven in wat de personages in het boek beleven.
Hierdoor krijg je als lezer een inkijkje in wat deze personage denkt. Door de karakters te beschrijven krijgen de personages hun eigen identiteit.
Om de personages levendiger en echter te maken worden er vaak karakters omschreven. Dit wordt ook nog eens versterkt door de innerlijke monologen, als lezer krijg je een kijkje n wat de personage denkt i.p.v. alleen wat hij of zij doet
Verder laat ze in ieder hoofdstuk een ander personage aan het woord, die op dat moment, de ‘ik figuur is, hierdoor leer je als lezer alle personages kennen en lees je hoe deze personage met de situatie omgaat. Ook is op deze manier elk persoon even belangrijk in het verhaal.
Om spanning in het verhaal op te bouwen gebruikt ze leestekens, gedachtenpuntjes. Ze licht een klein stukje op van de geheimen waar ieder personage mee rond loopt, maar door de gedachte van de personage te stoppen, en hier gedachtenpunten te gebruiken krijgt het een extra lading en bouwt ze de spanning en nieuwsgierigheid op. Je weet als lezer dat er nog iets moet komen, wat nu nog niet verteld wordt. Ook gebruikt ze leestekens om iets wat te erg is om uit te spreken een extra lading te geven.
Juultje van Nieuwenhof heeft met disconnect een boek geschreven dat toegankelijk, niet te moeilijk is en jonge lezers aantrekt. Dit doet ze door hun taal te gebruiken en in hun wereld te stappen. Ze laat de lezers kennis maken met de personages, door hun karakters te beschrijven, ze in hun gedachtes toe te laten, zodat ieder lezer zich wel in een van de personages kan herkennen. Ze heeft een schrijfstijl dat vooral lezers aantrekt die van niet te moeilijke boeken houden maar waar wel spanning inzit.
Opdracht 3
Kies een passage (buiten het begin en het eind) die jullie als een sleutelpassage beschouwen. Beschrijf die passage concreet. Licht toe waarom jullie deze passage belangrijk of veelzeggend vinden.
Ik vind blz 156 de sleutelpassage
“Het is duidelijk dat de sfeer heel grimmig is geworden. We hebben een dode! Er ligt hier een lijk gewoon in ons midden! En dat had ik niet eens gepland, daar heeft het toeval me een handje mee geholpen. Sterker nog. Hij is zelf verantwoordelijk geweest voor zijn eigen dood. En voor mij is hij voldoende van pas gekomen. Alle ogen zijn op hem gericht.”
“ik kijk om me heen. Ik kijk naar de mensen met wie ik hier opgesloten zit en moet een overwinningskreet onderdrukken. Ze zijn de pionnen in mijn zelfbedachte spel en ze hebben geen flauw idee van wat er nog komt. Deze nacht gaat het gebeuren.”
In deze passage is de onbekende ik figuur aan het woord, die ik figuur is diegene met een psychische stoornis, en is diegene die ze opgesloten houdt. Tot nu toe waren de ogen op Thijs gericht, hij was diegene die ze opgesloten had alleen wisten we nog niet waarom. In deze passage kom je erachter dat het toch anders zit. Thijs was slechts een pion in het spel van de werkelijke dader. Diegene met een psychische stoornis, die zich bekrast en hun opgesloten houdt, is iemand die zich in hun vriendengroep bevindt. En ze is nog meer van plan.
De reden dat ik deze passage gekozen hebben is, omdat in deze passage er een soort ommekeer in het verhaal komt, en stel je, je vragen die je tijdens het lezen had bij. Waar je je eerst afvroeg waarom Thijs dat in godsnaam gedaan heeft. Ga je je nu afvragen wie het dan wel is en wat gaat er nu met de rest gebeuren. Je merkt dat het einde, de onthulling, eraan zit te komen. Vanaf dat moment kun je het boek ook niet meer wegleggen, je moet weten wie het is en wat er met de rest van de vrienden gaat gebeuren. Wat bedoelt de dader met deze nacht gaat het gebeuren?
Opdracht 4
Geef aan welke zaken zijn opgevallen in het boek. Hebben jullie iets geleerd van het boek? Wat? Zouden jullie dit boek willen aanbevelen aan klasgenoten. Waarom wel of niet?
Wat mij opgevallen was, is dat het karakter en de betrokkenheid van Thijs niet helemaal goed uitgedacht was. We weten waarom hij er mee instemde om de sleutel van zijn vader te gebruiken op de vriendengroep op te sluiten. Sam had namelijk gezegd dat zijn vriendin Jasmijn dan waarschijnlijk wel zou opbiechten wat er nu precies met haar aan de hand was. Omdat dit erg knaagde aan Thijs vond hij het een goed plan, hij had natuurlijk ook niet verwacht dat Sam psychisch gestoord zou zijn. Maar wat een beetje raar is, is waarom hij zolang wachtte voor hij eruit wilde terwijl hij enorm ziek was. Hij had al eerder kunnen zeggen dat hij de sleutel had of dat het idee van hem en Sam kwam. En wat had Sam met Thijs gedaan als hij nog wel leefde, want Thijs was de enige die geen echt groot geheim had en Sam was daar om hen te straffen die geheimen hadden. Hier vinden we dat de schrijfster niet helemaal de personage en zijn betrokkenheid bij het verhaal goed heeft uitgedacht.
Ik heb niet echt iets geleerd van het boek, De boodschap van het boek is dat mensen niet altijd zijn zoals ze zich voordoen. Maar vooral was het een leuk en ontspannend boek om te lezen., het was gewoon een leuk ontspannend boek. Ik zou het zeker aan klasgenoten aanraden om dit boek te lezen. Zeker voor diegene die niet zo van lezen houden is dit boek zeer geschikt. Geen zware kost maar gewoon een spannend verhaal waar je zeven vrienden volgt die opgesloten zitten in een kelder en waar langzaam maar zeker de vrienden niet zo hecht blijken als je zou denken. Door elk hoofdstuk een ander personages aan het woord te laten, blijft het boek boeien en wordt het niet saai of langdradig. Ook blijft daardoor de mysterie van wie is het en wie kun je nog vertrouwen aanwezig. Over het einde is goed nagedacht, als je het boek terug zou lezen zou je hier subtiele aanwijzingen over kunnen vinden. Omdat het einde niet even afgeraffeld is of onlogisch houd je op het eind een goed gevoel over van het boek.
Dus samengevat is Disconnect een boek dat makkelijk leest, spanning heeft en er voor zorgt dat lezen voor iedereen leuk is.